zespół cech

См. также в других словарях:

• charakter — m IV, D. u, Ms. charaktererze; lm M. y 1. «właściwy danemu człowiekowi zespół względnie stałych podstawowych cech psychicznych, określających jego stosunek do rzeczywistości, motywację jego czynów i przyjmowany system wartości oraz wynikające… …   Słownik języka polskiego

• koloryt — m IV, D. u, Ms. kolorytycie, blm 1. «zespół barw nadających ogólny ton jakiemuś przedmiotowi, krajobrazowi, a zwłaszcza kompozycji malarskiej; barwy dominujące w obrazie» Koloryt zimowych pejzaży Fałata. Koloryt mórz południowych. Koloryt jesieni …   Słownik języka polskiego

• styl — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sposób zachowywania się, działania, myślenia itp.; metoda, system : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykwintny, prostacki, wyższy styl życia.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• naiwność — ż V, DCMs. naiwnośćści 1. blm «zespół cech charakterystycznych dla człowieka naiwnego; naiwny stosunek do życia i świata» Naiwność dziecka, młodego człowieka. Przedstawiać jakąś sprawę z całą naiwnością. Wierzyć w coś w naiwności ducha. 2. blm… …   Słownik języka polskiego

• typ — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. typpie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} określony zespół cech, z którym identyfikuje się jakąś część osób, zwierząt, rzeczy, zjawisk itp.; model, wzór : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• warsztat — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. warsztatacie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zespół cech charakterystycznych dla czyjejś twórczości artystycznej; sposób pracy, sprawność, metoda : {{/stl 7}}{{stl 10}}Warsztat twórczy. Warsztat artystyczny.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stan — m IV, D. u, Ms. stannie 1. blm «jakość, forma, postać, poziom czegoś, ilość czegoś, liczba kogoś w danym momencie, okresie; położenie, warunki, w których się ktoś lub coś znajduje» Stan faktyczny, liczbowy czegoś. Stan finansowy, majątkowy,… …   Słownik języka polskiego

• syndrom — m IV, D. u, Ms. syndrommie med. «zespół objawów (symptomów) charakterystycznych dla jakiejś choroby» Syndrom Downa. przen. «zespół cech, objawów charakterystycznych dla jakiegoś zjawiska, faktu itp.» Syndrom katastrofy, upadku. ‹z gr.› …   Słownik języka polskiego

• definicja — ż I, DCMs. definicjacji; lm D. definicjacji (definicjacyj) «określenie znaczenia wyrazu, sprowadzające się zwykle do sprecyzowania jego treści i zorientowania w jego możliwym zakresie, co ułatwia właściwe posługiwanie się wyrazem» Definicja… …   Słownik języka polskiego

• esencja — ż I, DCMs. esencjacji; lm D. esencjacji (esencjacyj) 1. «wyciąg (ekstrakt) z roślin aromatycznych; roztwór, najczęściej alkoholowy, naturalnych lub syntetycznych substancji zapachowych i smakowych, używany do aromatyzowania wyrobów cukierniczych …   Słownik języka polskiego

• regionalizm — m IV, D. u, Ms. regionalizmzmie; lm M. y 1. «ruch społeczno kulturalny dążący do zachowania swoistych cech kultury danego obszaru, do pogłębienia wiedzy o tej kulturze, do jej rozwoju i odnowy» 2. «kultura danego regionu; zespół cech… …   Słownik języka polskiego